Cześć, jestem Kaziuk.
A poniżej jest mój prosty wywód, który nazwałem Ciągiem Kaziuka.
Ciąg Kaziuka przeprowadziłem zgodnie z fizyką uprawianą przez profesorów fizyki, a w szczególności zgodnie z tym co mówi szczególna teoria względności Einsteina.
Ciąg Kaziuka
Najpierw krótkie wprowadzenie:
Gdzieś w przestrzeni międzygalaktycznej jest ogromna platforma startowa. Masa spoczynkowa platformy wraz ze wszystkim co na niej się znajduje wynosi 1 000 000 * 1 000 000 kg. Jest tam rakieta z kosmonautą i sondą A na pokładzie. Cały ten zestaw – czyli rakieta, kosmonauta i sonda A – ma masę spoczynkową wynoszącą 1 000 000 kg, a masa spoczynkowa samej sondy A wynosi 1 kg. Obok zestawu jest druga taka sama sonda B, więc jej masa spoczynkowa jest taka sama jak sondy A, czyli 1 kg.
Pierwsze zdanie:
Następnie do zestawu została przyłożona siła 1 000 000x (nieważne czego), a do sondy B została przyłożona siła 1x (tego samego); w rezultacie zestaw i sonda B rozpędziły się do tej samej prędkości.
Pierwsze zdanie jest zgodne z fizyką uprawianą przez profesorów fizyki, a jego kontynuacją jest drugie zdanie.
Drugie zdanie:
Teraz zestaw i sonda B lecą względem platformy z tą samą stałą prędkością 0,866c, więc z punktu widzenia obserwatora na platformie czynnik Lorentza
dla zestawu i sondy B wynosi:
γ = 2
Drugie zdanie jest zgodne z fizyką uprawianą przez profesorów fizyki, a jego kontynuacją jest trzecie zdanie.
Trzecie zdanie:
I tym samym, z punktu widzenia obserwatora na platformie relatywistyczna energia kinetyczna
zestawu wynosi:
Ek = 1 000 000 * mc2 * (2 – 1) = 1 000 000 * mc2
a sondy B wynosi:
Ek = 1 * mc2 * (2 – 1) = 1 * mc2
Trzecie zdanie jest zgodne z fizyką uprawianą przez profesorów fizyki, a jego kontynuacją jest czwarte zdanie.
Czwarte zdanie:
Jednakże z punktu widzenia kosmonauty w rakiecie, zestaw jest w spoczynku, a z prędkością 0,866c leci platforma.
Czwarte zdanie jest zgodne z fizyką uprawianą przez profesorów fizyki, a jego kontynuacją jest piąte zdanie.
Piąte zdanie:
Następnie kosmonauta obserwował, że do sondy A została przyłożona siła 1x, po czym sonda A osiągnęła prędkość względem rakiety wynoszącą 0,866c, czyli taką samą jak sonda B względem platformy, i teraz sonda A leci względem rakiety ze stałą prędkością 0,866c.
Piąte zdanie jest zgodne z fizyką uprawianą przez profesorów fizyki, a jego kontynuacją jest szóste zdanie.
Szóste zdanie:
Z punktu widzenia kosmonauty, sonda A leci w kierunku przeciwnym do kierunku ruchu platformy; dlatego z punktu widzenia obserwatora na platformie, sonda A ma prędkość 0,9897c, co wynika z relatywistycznego składania prędkości:
u' = (0,866 + 0,866) / (1 + 0,866 * 0,866 / 12) = 0,9897
Szóste zdanie jest zgodne z fizyką uprawianą przez profesorów fizyki, a jego kontynuacją jest siódme zdanie.
Siódme zdanie:
Więc z punktu widzenia obserwatora na platformie czynnik Lorentza
dla sondy A wynosi:
γ = ok. 7
i tym samym, z punktu widzenia obserwatora na platformie sonda A ma relatywistyczną energię kinetyczną
wynoszącą:
Ek = 1 * mc2 * (ok. 7 – 1) = ok. 6 * mc2
Siódme zdanie jest zgodne z fizyką uprawianą przez profesorów fizyki, a jego kontynuacją jest ósme zdanie.
Ósme zdanie:
Zanim sonda A opuściła rakietę lecącą z prędkością 0,866c względem platformy, z punktu widzenia obserwatora na platformie czynnik Lorentza dla sondy A był taki sam jak dla całego zestawu, i wynosił:
γ = 2
Ósme zdanie jest zgodne z fizyką uprawianą przez profesorów fizyki, a jego kontynuacją jest dziewiąte zdanie.
Dziewiąte zdanie:
Dlatego z punktu widzenia obserwatora na platformie, gdy sonda A startowała z rakiety, to została do niej przyłożona siła 2x.
Dziewiąte zdanie jest zgodne z fizyką uprawianą przez profesorów fizyki, a jego kontynuacją jest dziesiąte zdanie.
Dziesiąte zdanie:
Więc z punktu widzenia obserwatora na platformie, do sondy A została łącznie przyłożona siła wynosząca:
1x (gdy sonda A była jedną milionową częścią zestawu startującego z platformy) + 2x (gdy sonda A startowała z rakiety) = 3x
Dziesiąte zdanie jest zgodne z fizyką uprawianą przez profesorów fizyki, a jego kontynuacją jest ostatnie zdanie.
Przedostatnie zdanie:
Więc z punktu widzenia obserwatora na platformie:
1. siła 1x, która została przyłożona do sondy B, przełożyła się na relatywistyczną energię kinetyczną sondy B wynoszącą:
Ek = 1 * mc2
2. a siła 3x, która łącznie została przyłożona do sondy A, przełożyła się na relatywistyczną energię kinetyczną sondy A wynoszącą:
Ek = ok. 6 * mc2
Przedostatnie zdanie pokazuje, że w fizyce uprawianej przez profesorów fizyki, gdy do sondy A została przyłożona łączna siła 3 razy większa niż do sondy B, to zgodnie ze szczególną teorią względności Einsteina relatywistyczna energia kinetyczna sondy A nie jest 3 razy większa niż sondy B, tylko ok. 6 razy większa – tak więc w szczególnej teorii względności Einsteina 1 * 3 = ok. 6; a kontynuacją przedostatniego zdania jest ostatnie zdanie.
Ostatnie zdanie:
Co oznacza, że szczególna teoria względności Einsteina jest NONSENSEM, to co o Wszechświecie głoszą profesorowie fizyki jest BUJDĄ Z KOZIEJ D**Y, a profesorowie fizyki są głupcami.
Kaziuk von Märchendorf
mail: kaziukvonmaerchendorf@gmail.com
(11-10-2024)