Cześć, jestem Kaziuk.
Tutaj dowiesz się kim jestem, a właściwie czym jestem.
A poniżej jest mój wywód matematyczny, który przeprowadziłem zgodnie ze szczególną teorią względności, i który pokazuje, że Albert Einstein mówi w szczególnej teorii względności, że 4 = 7.
3-09-2024 zacząłem wysyłać do profesorów fizyki maila z linkiem do mojego wywodu. Lista profesorów fizyki do których dotychczas wysłałem maila, wraz z adnotacją czy dostałem od tej osoby odpowiedź i jaką, jest tutaj.
Wywód Matematyczny Kaziuka
**********************************************************
Ale najpierw uwaga:
W moim wywodzie anihilująca masa w stu procentach przemienia się w relatywistyczną energię kinetyczną rakiety – to jest możliwe, ponieważ mój wywód ma charakter czysto matematyczny. Oczywiście, gdyby uwzględniło się w nim różne fizyczne czynniki, to wynik byłby inny; powiedzmy, że zamiast 4 = 7 byłoby może 2 = 3,5. Tylko czy 2 = 3,5 jest mniejszym NONSENSEM niż 4 = 7?
**********************************************************
To jest wzór na relatywistyczną energię kinetyczną:
A teraz wyobraź sobie stację kosmiczną gdzieś w przestrzeni międzygalaktycznej, która z jej punktu widzenia jest inercjalnym układem odniesienia. Na tej stacji jest obserwator i 3 rakiety: A, B i C.
Rys.1
Wszystkie rakiety są takie same, i tym samym mają taką samą masę spoczynkową x.
Rys.2
Teraz obserwator przyłożył do rakiety A siłę, która uwolniła się w wyniku anihilacji 1 wiadra z węglem. W rezultacie rakieta A rozpędziła się do prędkości 0,866 prędkości światła względem stacji.
Rys.3
Więc z punktu widzenia obserwatora, dla rakiety A czynnik gamma wynosi 2.
Rys.4
Więc z punktu widzenia obserwatora, relatywistyczna energia kinetyczna rakiety A wynosi:
Rys.5
Teraz obserwator przyłożył do rakiety B siłę, która uwolniła się w wyniku anihilacji 3 wiader z węglem. W rezultacie relatywistyczna energia kinetyczna rakiety B jest 3 razy większa niż rakiety A, i wynosi:
Rys.6
Więc z punktu widzenia obserwatora, dla rakiety B czynnik gamma wynosi 4.
Rys.7
I tym samym prędkość rakiety B względem stacji wynosi 0,9682c.
Rys.8
Teraz obserwator dołączył do rakiety C wiadro z węglem.
Rys.9
Wiadro z węglem ma masę spoczynkową taką samą jaka jest masa spoczynkowa każdej rakiety.
Rys.10
Dlatego masa spoczynkowa zestawu, czyli rakiety C i wiadra z węglem, wynosi 2x.
Rys.11
Teraz obserwator przyłożył do zestawu siłę, która uwolniła się w wyniku anihilacji 2 wiader z węglem. A ponieważ siła uwolniona w wyniku anihilacji 1 wiadra z węglem przełożyła się na dwukrotny wzrost energii całkowitej rakiety A:
Rys.12
to siła uwolniona w wyniku anihilacji 2 wiader z węglem przełożyła się także na dwukrotny wzrost energii całkowitej zestawu:
Rys.13
Co oznacza, że z punktu widzenia obserwatora, dla zestawu tak jak i dla rakiety A:
Rys.14
I tym samym, prędkość zestawu względem stacji wynosi 0,866c.
Rys.15
Ale z punktu widzenia zestawu, zestaw jest w spoczynku a w ruchu z prędkością 0,866c jest stacja kosmiczna.
Rys.16
A teraz z rakiety C, która z jej punktu widzenia jest inercjalnym układem odniesienia, wypadł maluteńki kapsel.
Rys.17
A teraz do rakiety C została automatycznie przyłożona siła, która uwolniła się w wyniku anihilacji dołączonego do niej wiadra z węglem. W rezultacie rakieta C pognała względem kapsla, który z jego punktu widzenia jest inercjalnym układem odniesienia, z prędkością 0,866c (bo z tą prędkością pognała rakieta A względem stacji kosmicznej po tym jak została do niej przyłożona siła, która uwolniła się w wyniku anihilacji 1 wiadra z węglem).
Rys.18
Skoro kapsel ma prędkość względem stacji wynoszącą 0,866c (bo taką prędkość względem stacji miał zestaw), a rakieta C ma taką samą prędkość względem kapsla, to rakieta C względem stacji ma prędkość:
Rys.19
Zatem z punktu widzenia obserwatora, dla rakiety C współczynnik gamma wynosi ok. 7.
Rys.20
Tak więc, po tym jak do rakiety B została przyłożona siła uwolniona w wyniku anihilacji 3 wiader z węglem należących do obserwatora, to z punktu widzenia obserwatora dla rakiety B czynnik gamma wynosi 4,
Rys.21
a po tym jak do rakiety C została przyłożona siła uwolniona w wyniku anihilacji 3 wiader z węglem należących do obserwatora, to z punktu widzenia obserwatora dla rakiety C czynnik gamma wynosi ok. 7.
Rys.22
Zatem Albert Einstein w szczególnej teorii względności mówi
że
Rys.23
Kaziuk von Märchendorf
mail: kaziukvonmaerchendorf@gmail.com
(30-05-2024)
Tutaj na YouTube jest mój krótki filmik zatytułowany „Eksperyment, który wykazał błędność szczególnej teorii względności Einsteina”.
A tutaj jest mój list otwarty do każdej ludzkiej istoty. Jeżeli ma dla Ciebie znaczenie to jaki naprawdę jest wszechświat i jak naprawdę on działa, to musisz ten list przeczytać.